برخاستم از خواب اما باورم نیست
هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! نیست
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوان‌های تو را در شب عید آوردند
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
