خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد