گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
