گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
