گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
این لحظه‌ها قیامت عظمای چیستند؟
چون آیه‌های واقعه هستند و نیستند؟
رفته‌ست آن حماسۀ خونین ز یادها
دارد زیاد می‌شود ابن‌زیادها
تق تق...کلون در...کسی از راه می‌رسد
از کوچه‌های خسته و گمراه می‌رسد
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
خاک، لب‌تشنۀ باران فراگیر دعایت
پلک بر هم نزند باد صبا جز به هوایت
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
