غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
