خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
عمری به جز مرور عطش سر نکردهایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکردهایم
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
