ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
عمری به جز مرور عطش سر نکردهایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکردهایم
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی