ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
الهی سینهای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنیبخش زبانها
حلاوتسنج معنی در بیانها...
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند