پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
