گلهای عالم را معطر کرده بویت
ای آن که میگردد زمین در جستجویت
ای فاطمه را شمیم! کی میآیی؟
جانبخشتر از نسیم! کی میآیی؟
گفت: آمد دلم به جان، گفتم
از چه؟ گفت: از غمِ زمان، گفتم
گفتم به دل، که وقت نیایش شب دعاست
پرواز کن که مقصد من «سُرّ من رآ»ست
بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد
آن شب که چارچوب غزل در غزل شکست
مست مدام شیشۀ می در بغل شکست
