وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
با توام ای دشت بی‌پایان سوار ما چه شد
یکّه‌تاز جاده‌های انتظار ما چه شد
مست از غم توام غم تو فرق می‌کند
محو توام که عالم تو فرق می‌کند
