رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
چون جبرئیل، حکم خدای مبین گرفت
در زیر پر بساط زمان و زمین گرفت