کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
رسیدی و پر و بال فرشتهها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين