ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
ای بحر! ببین خشکی آن لب‌ها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
حشمت از سلطان و راحت از فقیر بی‌نواست
چتر از طاووس، لیک اوج سعادت از هُماست
آن‌که با مرگِ خود احیای فضیلت می‌خواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت می‌خواست
اگر عاصی، اگر مجرم، اگر بی‌دین، اگر مستم
به محشر کی گذارد دامن عفوت تهی دستم؟
مژده باد ای دل که اینک می‌رسد ماه صیام
دارد از حق بهر امّید گنه‌کاران پیام
ای نام دل‌گشای تو عنوان کارها
خاک در تو، آب رخِ اعتبارها
