غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
