ای غم، تو که هستی؟ از کجا می‌آیی؟
هر دم به هوای دل ما می‌آیی
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام
