آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت