رضا ابوذری

رضا ابوذری در ۱۱ فروردین ۱۳۷۰ در همدان متولد شد. او از نوجوانی شعر می‌سرود و در کنار سرودن به مداحی می‌پرداخت. آشنایی با فضای شعر و هیأت باعث ورود او به عرصه نوحه‌سرایی و نغمه‌پردازی شد و توانست علاوه بر شعر کلاسیک، در این زمینه نیز آثار قابل قبولی خلق کند. از اساتید مداحی او می‌توان به مرحوم حاج علی آهی و حاج مجتبی روشن‌روان اشاره کرد. از ابوذری تاکنون مجموعه شعری چاپ نشده است.

رضا ابوذری

میزبان تو می‌شود ملکوت؟ یا ملائک در آستان تواند؟

این خبر سخت بود، سنگین بود تا شنیدیم، بی‌قرار شدیم

باز در گوش عالم و آدم بانگ هل من معین طنین انداخت

کجاست آن که دلش چشمه‌سار حکمت بود کجاست آن که رخش آبشار رحمت بود

اَلسَّلام ای خادم اسلام و قرآن، اَلسَّلام ای عَلَم در عِلم، ای علامۀ عالی‌مقام

گفتی شب تیره ماه را گم نکنیم در ظلمت، خیمه‌گاه را گم نکنیم

به شیوه غزل، اما سپید می‌آید صدای جوشش شعری جدید می‌آید

پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز! دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!

آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را انگار که می‌دید نماز پس از آن را

به کدام واژه بخوانمت، به کدام واژۀ نارَسا؟ به کدام جلوه بجویمت؟ متعالیا و مقدّسا!

تشنه‌ام این رمضان تشنه‌تر از هر رمضانی شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی

عارفانى که از این رشته، سَرى یافته‌‏اند بى‏‌خبر گشته ز خود تا خبرى یافته‌‏اند

میزبان تو می‌شود ملکوت؟
یا ملائک در آستان تواند؟

این خبر سخت بود، سنگین بود
تا شنیدیم، بی‌قرار شدیم

باز در گوش عالم و آدم
بانگ هل من معین طنین انداخت

کجاست آن که دلش چشمه‌سار حکمت بود
کجاست آن که رخش آبشار رحمت بود

اَلسَّلام ای خادم اسلام و قرآن، اَلسَّلام
ای عَلَم در عِلم، ای علامۀ عالی‌مقام

گفتی شب تیره ماه را گم نکنیم
در ظلمت، خیمه‌گاه را گم نکنیم

به شیوه غزل، اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز!
دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!

آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را
انگار که می‌دید نماز پس از آن را

به کدام واژه بخوانمت، به کدام واژۀ نارَسا؟
به کدام جلوه بجویمت؟ متعالیا و مقدّسا!

تشنه‌ام این رمضان تشنه‌تر از هر رمضانی
شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی

عارفانى که از این رشته، سَرى یافته‌‏اند
بى‏‌خبر گشته ز خود تا خبرى یافته‌‏اند