ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
