ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
کلامش سنگ‌ها را نرم می‌کرد
دلِ افسردگان را گرم می‌کرد
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
چشمه‌ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر
باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
