غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
ای پاسخ بیچون و چرای همۀ ما
اکنون تویی و مسألههای همۀ ما
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟