مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
