ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
