تو کیستی که ز دستت بهار میریزد
بهار در قدمت برگ و بار میریزد
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
برخاستم از خواب اما باورم نیست
همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوانهای تو را در شب عید آوردند
