کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
