تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
