آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بوده‌ست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
دریاب من، این خستۀ بی‌حاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
