وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
از باغ می‌برند چراغانی‌ات کنند
تا کاج جشن‌های زمستانی‌ات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سه‌شنبه شب قم شروع شد
