غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
این حنجره این باغ صدا را نفروشید
این پنجره این خاطره‌ها را نفروشید
بفرمایید فروردین شود اسفندهای ما
نه بر لب، بلکه در دل گل کند لبخندهای ما
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
بی‌تو این‌جا همه در حبس ابد تبعیدند
سال‌ها، هجری و شمسی، همه بی‌خورشیدند
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
