بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
بوی خداست می‌وزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحه‌اش می‌رسد به من
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
