ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
