سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم
