ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
لحظه‌اى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّت‌ها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حق‌نما را
چه گویمت که چها کرد در نبرد، حسین؟
فقط خداست که داند چه‌کار کرد حسین
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
