ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
از وسعت دردهای تو کم می‌شد
در وسعت شب سپیده‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیده‌ای آه کشید
ای کاش مردم از تو حاجت می‌گرفتند
از حالت چشمت بشارت می‌گرفتند
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد
بى‌سر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
