روزی که عطش به جان گل‌ها افتاد
از جوش و خروش خویش، دریا افتاد
تو با آن خسته‌حالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی
دریا بدون ماه تلاطم نمی‌کند
تا نور توست، راه کسی گم نمی‌کند
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن
بى‌سر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
