آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن
