عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
لحظه‌اى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّت‌ها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حق‌نما را
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بی‌تو غروب می‌شود این روزها هنوز
