سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
لحظه‌اى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّت‌ها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حق‌نما را
