ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
همّت ای جان که دل از بند هوا بگشاییم
بال و پر سوی سعادت چو هما بگشاییم
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
