ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
می‌رسد از طرف کرب‌وبلایی دیگر
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
