امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرنده‌های دیگر برگشت
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
اول دفتر به نام خالق اکبر
آن‌که سِزَد نام او در اولِ دفتر
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
