ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
