مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
