سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
