ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
از وسعت دردهای تو کم می‌شد
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
در وسعت شب سپیده‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیده‌ای آه کشید
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
