ای کاش فراغتی فراهم میشد
از وسعت دردهای تو کم میشد
تابید بر زمین
نوری از آسمان
بیحرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
در وسعت شب سپیدهای آه کشید
خورشید به خون تپیدهای آه کشید
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد