بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو
ماه صفر رسید و افق رنگ دیگر است
عالم سیاه‌پوش به سوگ سه سرور است
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
دست خدا پردۀ شب را شکافت
صبح شد و نور خداوند تافت
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
ای علوی ذات و خدایی صفات
صدرنشین همه کائنات
