هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را