آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازه‌ست
دو بال مشرقی‌اش با اُفق هم‌اندازه‌ست
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکرده‌ست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
